-
Ur
Bugün boğazımda bir ur var, soluk almamı zorlaştıran. Sanki dünya önceden böyle tatsız dönmüyordu. Yaşamak bu kadar yetişkin işi değildi. “Ah, cancağızım!” diyorum kendime, “İçimdeki çocuk gittikçe soluklaşıyor artık.” Silikleşen bir heves var…
-
Kader Çizgisi
Hani bazen dünya çöker üzerinize, ruhunuz sıkışıverir yaşamın avuçları arasında. Böyle anlarda soluklanmak imkansız hale gelir; nefesiniz ciğerlerinizden yukarı çıkmayı bırakır. Sonra, yüreğinizde bir karıncalanma hissi baş gösterir; uyuşuk bir sancıyla çevrelenir kalbinizin…
-
Kendine Yazar
İlhamını kaybetmiş bir yazar dikiliyor bugün karşınızda. Kalemi körelmiş artık, iki kelimeyi yan yana getirince sihirli bir dünya açılmıyor. Dünya dönüyor, mevsimler geçiyor ve sayfalara işleniyor yeni hikayeler ancak benim mürekkebim kağıdı ıslatmıyor.…
-
Bir Canavar Hiç Kahraman
Doyasıya yaşadığın bir acı, tükenmişliğin eşiğindeyken tekrar anımsatır mı kendisini? Gözlerinden süzülen meseleler, pencerene yansıyan yoldan geçen arabaların peşine takılıp sürükler mi seni peşinden? Sanıyorum her yara izi gülümser bazen, başını çıkarıp bulunduğu…
-
Düğüm
Kaygı dolu bir iplikle bağlıyım sana. Sımsıkı düğüm olmuşum iplikle ve sana çekiliyorum gün geçtikçe ama nasıl bağırıyor içimdeki hezeyanlar gideceksin diye. Biliyorum, ya da umuyorum, bu sefer kolay olmayacak bir terk ediş.…
-
Pelerinsiz Kahramanlar
Annesinin gözlerinin içine baktı derin derin. Gördüğü yüz, onu doğuranınkiyle aynı değildi sanki; kırışmış, biraz yol yol olmuştu sureti. Sanki hayat geçtiği her yol için iz bırakmıştı yüzünde. Bedeni küçülmüş, sözleri daha büyük…
-
Teselli Pınarı
Zor bir gündü aslında. Aklında henüz kazananın belli olmadığı bir muharebe vardı. Ruhuna ince ince işleyen bir sızı ile öylece duruyor ve ne yapacağını bilemiyordu. Birazdan evden çıkması gerekliydi ancak o, değil evden…
-
Küçük Prens ve Cadı
Bir vardı ve bir yoktu. Öyle asırlar önce değil, sadece birkaç buruk akşam önce yazılmış bir hikaye okundu gecenin körüne. Ay, parlamayı unutmuş gibi karanlığını emanet etti bu hikayeye. İçinde iki buruk karakter…
-
Onurlu Yaşamak
Bazen diyorum ki alıp başımı gitsem… Öyle bir memleketten, birinden ya da bir yerlerden değil; alıp başımı kendimden gitsem diyorum. Bavuluma yalnız heveslerimi koysam; hayattan mağlup çıkmamış küçük kız çocuğunu, ümitlerimi ve gündüzlerimi…
-
Sonunda
“Sonunda…” dedi vücudu biraz haz biraz da korkuyla titreyerek. Sanki yüreğine ağırlık yapan bir kuş nihayet yüreğinden havalanmış ve özgürlüğe doğru yol almıştı. Aynadaki yorgun yansıması bütün heyecanı ile sordu: “Bitti mi sahiden…
Hayatın Her Anında İlhamı Yakala!
